Yaşamak hüsrana uğramaktır. Coğrafya kaderdir. Ve tabi ki bitaraf olan bertaraf olur. “Çünkü kimde varsa ona daha çok verilecek ve o bolluk içinde olacak. Ancak kimde yoksa kendisinde olan da elinden alınacak.”

Bu dahil bütün genellemeler yanlıştır ve hatta çoğu düşünce lüzumsuzdur. Çok düşünmek mutluluğu öldürür ve elbet bir gün buluşacağız. Bu böyle yarım kalmayacak! İkimizin de saçları ak, öyle durup bakışacağız!

El ele maziyi konuşacağımız bence meçhul fakat yazar olmak biraz da tanım yapmaktır esasında.. Deniz kenarında olmasa da mütevazi bir Starbucks köşesinde oturup konuşmamız gereken mühim konular var sevgili okur. Artık buluşmalıyız! Harflerin insanın özündeki yangını söndürmek gibi câlib-i dikkat bir özelliği var imiş, öyle diyorlar..

Rahatsız olduğum konuları anlatacaktım ama ne gerek var. Zaten anlatmak, akan kanı pıhtılaştırmaz.. Bu arada insan için sadece çalıştığının karşılığı var. Öyle diyorlar.. Kendi doğrularımızın yalnızlığı ile sokak köpeklerinin sahipsizliği yarışsa kim kazanır diye düşünüyorum son zamanlarda. Hatayı özümüzde aramak erdemi ile hayatımızda daha önemli olması gerekirken sokak lambası gibi alelade kalanları suçlamak acziyetini kıyaslıyorum. Hangisini seçmeli? Kolaya kaçmalı, çünkü zor insanı yorar. Yorgun doğduğumuz şu fani dünyaya dinlemeye gelmeliydik belki.. Ama oyunun kuralları ne yazık ki bizim istediğimiz gibi belirlenmedi, bunu kabulleneceğiz.

Neyse ki saçmalamamı burada tamamlıyorum. Çünkü karmaşanın içerisinden faydalı cümleler kurmak zor. Bu yazıyı niye yazdığımı da bilmiyorum. Sadece başlangıç olsun istedim. Görüşeceğiz.

*Yazan: Emre