Ne kelimeler yadsıdım, nice şiir unuttum.
Son bir bakış, en son dönüştür bu.
Ufuktaki gurub seni andı.
Gönlüm tellendi.
Gidiyorum gecenin ardındaki su,
Gidiyorum günü karşılayan ses.
Uzaklara gidiyorum.
Attığım her adımda, aldığım her menzilde,
Seni eziyorum.
Seni çiziyorum.
Sana mı geliyorum?
Yok, uzaklaşıyorum. Okumaya devam et “Yadsınan*”